...sen şimdi yanımda yepyeni bir türkü gibisin.
Ah şu harp bitse, rüzgar gibi bir nefes alabilsek
Kimseler kimseler çıkmasa yolumuzun üstüne
Yağmur yağsın varsın ıslansın saçlarımız
Yalnız duyulmaz olsun göğsümüzdeki darlık
Dilimizdeki kilit, kolumuzdaki zincir
Ömrümüz meçhullerden meçhullere akıyor
Saatler bizim değil kitaplar bizim değil
Bizim değil yaşamak bizim değil hiçbir şey
Kendi dünyamızda yabancılar gibiyiz
Ya çok erken ya çok geç doğmadık mı sevgilim
Buna rağmen mutluluğa inanıyoruz...


Attila İlhan

*"harp kaldırımında aşk" şiirinden bir bölüm