It was many and many a year ago,In a kingdom by the sea,
That a maiden there lived whom you may know
By the name of Annabel Lee; -
And this maiden she lived with no other thought
Than to love and be loved by me.
She was a child and I was a child,
In this kingdom by the sea,
But we loved with a love that was more than love -
I and Annabel Lee -
With a love that winged seraphs of Heaven
Coveted her and me.
And this was the reason that, long ago,
In this kingdom by the sea,
A wind blew out of a cloud by night
Chilling my Annabel Lee;
So that her highborn kinsmen came
And bore her away from me,
To shut her up in a sepulchre
In this kingdom by the sea.
The angels, not half so happy in Heaven,
Went envying her and me: -
Yes! that was the reason (as all men know,
in this kingdom by the sea)
That the wind came out of the cloud, chilling
And killing my Annabel Lee.
But our love it was stronger by far than the love
Of those who were older than we -
Of many far wiser than we -
And neither the angels in Heaven above
Nor the demons down under the sea,
Can ever dissever my soul from the soul
Of the beautiful Annabel Lee: -
For the moon never beams without bringing me dreams
Of the beautiful Annabel Lee;
And the stars never rise but I see the bright eyes
Of the beautiful Annabel Lee;
And so, all the night-tide, I lie down by the side
Of my darling, my darling, my life and my bride,
In her sepulchre there by the sea -
In her tomb by the side of the sea.
---------------------------------------
Seneler,seneler evveldi;
Bir deniz ülkesinde
Yaşayan bir kız vardı,bileceksiniz
İsmi Annabel Lee;
Hiçbir şey düşünmezdi sevilmekten
Sevmekden başka beni.
O çocuk ben çocuk,memleketimiz
O deniz ülkesiydi,
Sevdalı değil karasevdalıydık
Ben ve Annabel Lee;
Göklerde uçan melekler bile
Kıskanırdı bizi.
Bir gün işte bu yüzden göze geldi,
O deniz ülkesinde,
Üşüdü rüzgarından bir bulutun
Güzelim Annabel Lee;
Götürdüler el üstünde
Koyup gittiler beni,
Mezarı ordadır şimdi,
O deniz ülkesinde.
Biz daha bahtiyardık meleklerden
Onlar kıskandı bizi,_
Evet!_bu yüzden (şahidimdir herkes
Ve o deniz ülkesi)
Bir gece bulutun rüzgarından
Üşüdü gitti Annabel Lee.
Sevdadan yana ,kim olursa olsun,
Yaşça başca ileri
Geçemezlerdi bizi;
Ne yedi kat gökdeki melekler,
Ne deniz dibi cinleri,
Hiçbiri ayıramaz beni senden
Güzelim Annabel Lee.
Ay gelip ışır hayalin eşirir
Güzelim Annabel Lee;
Bu yıldızlar gözlerin gibi parlar
Güzelim Annabel Lee;
Orda gecelerim,uzanır beklerim
Sevgilim,sevgilim,hayatım,gelinim
O azgın sahildeki,
Yattığın yerde seni .
Edgar Allan PoeÇeviri:Melih Cevdet Anday
(Şiiri -resimdeki- eşi Virginia Lee için yazdığı sanılmaktadır)
1 yorum:
şimdi ismini hatırlamıyorum, bayadır önce bir film izlemiştim. zenci bir abimiz, güzelce bir öğretmen ablamıza aşık oluyordu böyle köy-kasaba arası bir yerde. ablamız beyaz tabii ki.
film amerika nın şu eski zamanlarında geçiyor. hani şu kovboyumsu şapkalı amcaların, gelinlik tipli etekler giyen teyzelerin zamanında. zenci abimiz mevsimlik işçi gibi birşeydi o köy/kasabalıkta yanılmıyorsam.
herneyse sözü uzatmayayım öğretmen ablamızın da kıpırdanıyordu kalbi zenci abimize. gel zaman git zaman gizli gizli buluşup, görüşüyorlar, doyulmaz muhabbet pınarından kana kana içiyorlardı. sonunda güzeller güzeli ablamızın kendilerini değil de sözüm ona aşağılık bir zenciyi sevmesini kendine yediremeyen terbiyesiz beyaz amerikalı abiler öğretmen ablamıza olmadık hakaretler ediyor ve onu kovuyorlardı lanet olasıca, yerin dibina batasıca köylerinden..
zenci abimizde, öğretmen ablanın gidişinin ardından yüreğini dağlıyor, kafasını duvarlara vuruyor, ağlıyor ve bu şiiri okuyordu. annabel lee nin kim olduğu bilinmese de, her duyduğumda o öğretmen ablayla zenci abi gelir aklıma, benim annabel im o güzel öğretmen abladır, unutmuş olsam da şimdi yüzünü. :)
''Biz daha bahtiyardık meleklerden
Onlar kıskandı bizi,_
Evet!_bu yüzden (şahidimdir herkes
Ve o deniz ülkesi)
Bir gece bulutun rüzgarından
Üşüdü gitti Annabel Lee.''
Yorum Gönder